inflammatio
Latin
Etymology
From īnflammō + -tiō.
Noun
īnflammātiō f (genitive īnflammātiōnis); third declension
- conflagration
- inflammation
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | īnflammātiō | īnflammātiōnēs |
Genitive | īnflammātiōnis | īnflammātiōnum |
Dative | īnflammātiōnī | īnflammātiōnibus |
Accusative | īnflammātiōnem | īnflammātiōnēs |
Ablative | īnflammātiōne | īnflammātiōnibus |
Vocative | īnflammātiō | īnflammātiōnēs |
Descendants
- Catalan: inflamació
- English: inflammation
- French: inflammation
- Italian: infiammazione
- Portuguese: inflamação
- Spanish: inflamación
References
- “inflammatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inflammatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inflammatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- enthusiasm: ardor, inflammatio animi, incitatio mentis, mentis vis incitatior
- enthusiasm: ardor, inflammatio animi, incitatio mentis, mentis vis incitatior