infirmarius
Latin
Etymology
īnfirmāria (“hospital”) + -ārius.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.firˈmaː.ri.us/, [ĩː.fɪrˈmaː.ri.ʊs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /in.firˈma.ri.us/, [in.firˈmaː.ri.us]
Noun
īnfirmārius m (genitive īnfirmāriī or īnfirmārī); second declension (Medieval Latin – New Latin)
- somebody who tends for the sick in a hospital
Declension
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | īnfirmārius | īnfirmāriī |
Genitive | īnfirmāriī īnfirmārī1 | īnfirmāriōrum |
Dative | īnfirmāriō | īnfirmāriīs |
Accusative | īnfirmārium | īnfirmāriōs |
Ablative | īnfirmāriō | īnfirmāriīs |
Vocative | īnfirmārie | īnfirmāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).