infatuo
See also: infatuó, infatúo, and infatuò
Italian
Verb
infatuo
- first-person singular present indicative of infatuare
Anagrams
- fiutano
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈfa.tu.oː/, [ĩːˈfa.tʊ.oː]
Verb
īnfatuō (present infinitive īnfatuāre, perfect active īnfatuāvī, supine īnfatuātum); first conjugation
- I make a fool of
- I infatuate
Inflection
Conjugation of infatuo (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnfatuō | īnfatuās | īnfatuat | īnfatuāmus | īnfatuātis | īnfatuant |
imperfect | īnfatuābam | īnfatuābās | īnfatuābat | īnfatuābāmus | īnfatuābātis | īnfatuābant | |
future | īnfatuābō | īnfatuābis | īnfatuābit | īnfatuābimus | īnfatuābitis | īnfatuābunt | |
perfect | īnfatuāvī | īnfatuāvistī | īnfatuāvit | īnfatuāvimus | īnfatuāvistis | īnfatuāvērunt, īnfatuāvēre | |
pluperfect | īnfatuāveram | īnfatuāverās | īnfatuāverat | īnfatuāverāmus | īnfatuāverātis | īnfatuāverant | |
future perfect | īnfatuāverō | īnfatuāveris | īnfatuāverit | īnfatuāverimus | īnfatuāveritis | īnfatuāverint | |
passive | present | īnfatuor | īnfatuāris, īnfatuāre | īnfatuātur | īnfatuāmur | īnfatuāminī | īnfatuantur |
imperfect | īnfatuābar | īnfatuābāris, īnfatuābāre | īnfatuābātur | īnfatuābāmur | īnfatuābāminī | īnfatuābantur | |
future | īnfatuābor | īnfatuāberis, īnfatuābere | īnfatuābitur | īnfatuābimur | īnfatuābiminī | īnfatuābuntur | |
perfect | īnfatuātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | īnfatuātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | īnfatuātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnfatuem | īnfatuēs | īnfatuet | īnfatuēmus | īnfatuētis | īnfatuent |
imperfect | īnfatuārem | īnfatuārēs | īnfatuāret | īnfatuārēmus | īnfatuārētis | īnfatuārent | |
perfect | īnfatuāverim | īnfatuāverīs | īnfatuāverit | īnfatuāverimus | īnfatuāveritis | īnfatuāverint | |
pluperfect | īnfatuāvissem | īnfatuāvissēs | īnfatuāvisset | īnfatuāvissēmus | īnfatuāvissētis | īnfatuāvissent | |
passive | present | īnfatuer | īnfatuēris, īnfatuēre | īnfatuētur | īnfatuēmur | īnfatuēminī | īnfatuentur |
imperfect | īnfatuārer | īnfatuārēris, īnfatuārēre | īnfatuārētur | īnfatuārēmur | īnfatuārēminī | īnfatuārentur | |
perfect | īnfatuātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | īnfatuātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | īnfatuā | — | — | īnfatuāte | — |
future | — | īnfatuātō | īnfatuātō | — | īnfatuātōte | īnfatuantō | |
passive | present | — | īnfatuāre | — | — | īnfatuāminī | — |
future | — | īnfatuātor | īnfatuātor | — | — | īnfatuantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | īnfatuāre | īnfatuāvisse | īnfatuātūrus esse | īnfatuārī | īnfatuātus esse | īnfatuātum īrī | |
participles | īnfatuāns | — | īnfatuātūrus | — | īnfatuātus | īnfatuandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
īnfatuāre | īnfatuandī | īnfatuandō | īnfatuandum | īnfatuātum | īnfatuātū |
References
- infatuo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- infatuo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- infatuo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette