infanticidium
Latin
Etymology
īnfāns (“infant”) + -cīdium
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.fan.tiˈkiː.di.um/, [ĩː.fan.tɪˈkiː.di.ũː]
Noun
īnfanticīdium n (genitive īnfanticīdiī or īnfanticīdī); second declension
- child-murder, infanticide
Declension
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | īnfanticīdium | īnfanticīdia |
Genitive | īnfanticīdiī īnfanticīdī1 | īnfanticīdiōrum |
Dative | īnfanticīdiō | īnfanticīdiīs |
Accusative | īnfanticīdium | īnfanticīdia |
Ablative | īnfanticīdiō | īnfanticīdiīs |
Vocative | īnfanticīdium | īnfanticīdia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
- infanticidium in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- infanticidium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette