infamo
See also: infamó and infamò
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /inˈfa.mo/
- Rhymes: -amo
- Hyphenation: in‧fà‧mo
Verb
infamo
- first-person singular present indicative of infamare
Anagrams
- Minafò
Latin
Etymology
From īnfāmis (“disreputable”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈfaː.moː/, [ĩːˈfäːmoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /inˈfa.mo/, [iɱˈfäːmo]
Verb
īnfāmō (present infinitive īnfāmāre, perfect active īnfāmāvī, supine īnfāmātum); first conjugation
- I defame, dishonor, disgrace; I bring to ill repute
- I blame, accuse, charge
Conjugation
Conjugation of īnfāmō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnfāmō | īnfāmās | īnfāmat | īnfāmāmus | īnfāmātis | īnfāmant |
imperfect | īnfāmābam | īnfāmābās | īnfāmābat | īnfāmābāmus | īnfāmābātis | īnfāmābant | |
future | īnfāmābō | īnfāmābis | īnfāmābit | īnfāmābimus | īnfāmābitis | īnfāmābunt | |
perfect | īnfāmāvī | īnfāmāvistī | īnfāmāvit | īnfāmāvimus | īnfāmāvistis | īnfāmāvērunt, īnfāmāvēre | |
pluperfect | īnfāmāveram | īnfāmāverās | īnfāmāverat | īnfāmāverāmus | īnfāmāverātis | īnfāmāverant | |
future perfect | īnfāmāverō | īnfāmāveris | īnfāmāverit | īnfāmāverimus | īnfāmāveritis | īnfāmāverint | |
passive | present | īnfāmor | īnfāmāris, īnfāmāre | īnfāmātur | īnfāmāmur | īnfāmāminī | īnfāmantur |
imperfect | īnfāmābar | īnfāmābāris, īnfāmābāre | īnfāmābātur | īnfāmābāmur | īnfāmābāminī | īnfāmābantur | |
future | īnfāmābor | īnfāmāberis, īnfāmābere | īnfāmābitur | īnfāmābimur | īnfāmābiminī | īnfāmābuntur | |
perfect | īnfāmātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | īnfāmātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | īnfāmātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnfāmem | īnfāmēs | īnfāmet | īnfāmēmus | īnfāmētis | īnfāment |
imperfect | īnfāmārem | īnfāmārēs | īnfāmāret | īnfāmārēmus | īnfāmārētis | īnfāmārent | |
perfect | īnfāmāverim | īnfāmāverīs | īnfāmāverit | īnfāmāverīmus | īnfāmāverītis | īnfāmāverint | |
pluperfect | īnfāmāvissem | īnfāmāvissēs | īnfāmāvisset | īnfāmāvissēmus | īnfāmāvissētis | īnfāmāvissent | |
passive | present | īnfāmer | īnfāmēris, īnfāmēre | īnfāmētur | īnfāmēmur | īnfāmēminī | īnfāmentur |
imperfect | īnfāmārer | īnfāmārēris, īnfāmārēre | īnfāmārētur | īnfāmārēmur | īnfāmārēminī | īnfāmārentur | |
perfect | īnfāmātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | īnfāmātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | īnfāmā | — | — | īnfāmāte | — |
future | — | īnfāmātō | īnfāmātō | — | īnfāmātōte | īnfāmantō | |
passive | present | — | īnfāmāre | — | — | īnfāmāminī | — |
future | — | īnfāmātor | īnfāmātor | — | — | īnfāmantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | īnfāmāre | īnfāmāvisse | īnfāmātūrum esse | īnfāmārī | īnfāmātum esse | īnfāmātum īrī | |
participles | īnfāmāns | — | īnfāmātūrus | — | īnfāmātus | īnfāmandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
īnfāmandī | īnfāmandō | īnfāmandum | īnfāmandō | īnfāmātum | īnfāmātū |
Derived terms
- īnfāmātiō
Related terms
- īnfāmia
- īnfāmis
Descendants
- Catalan: infamar
- Galician: infamar
- Italian: infamare
- Portuguese: infamar
- Spanish: infamar
References
- “infamo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “infamo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- infamo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to damage a person's character, bring him into bad odour: infamem facere aliquem
- to damage a person's character, bring him into bad odour: infamem facere aliquem
Spanish
Verb
infamo
- first-person singular present indicative of infamar