infamator
Latin
Verb
īnfāmātor
- second/third-person singular future passive imperative of īnfāmō
References
- infamator in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- infamator in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
Romanian
Etymology
From Italian infamatore.
Adjective
infamator m or n (feminine singular infamatoare, masculine plural infamatori, feminine and neuter plural infamatoare)
- defamatory
Declension
Declension of infamator
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | infamator | infamatoare | infamatori | infamatoare | ||
definite | infamatorul | infamatoarea | infamatorii | infamatoarele | |||
genitive/ dative | indefinite | infamator | infamatoare | infamatori | infamatoare | ||
definite | infamatorului | infamatoarei | infamatorilor | infamatoarelor |