ineluț
Romanian
Etymology
From inel + -uț.
Noun
ineluț n (plural ineluțe)
- Diminutive of inel
Declension
Declension of ineluț
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) ineluț | ineluțul | (niște) ineluțe | ineluțele |
genitive/dative | (unui) ineluț | ineluțului | (unor) ineluțe | ineluțelor |
vocative | ineluțule | ineluțelor |