inebrians
Latin
Etymology
Present active participle of inēbriō (“intoxicate”)
Participle
inēbriāns m, f, n (genitive inēbriantis); third declension
- intoxicating
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | inēbriāns | inēbriāns | inēbriantēs | inēbriantia | |
Genitive | inēbriantis | inēbriantis | inēbriantium | inēbriantium | |
Dative | inēbriantī | inēbriantī | inēbriantibus | inēbriantibus | |
Accusative | inēbriantem | inēbriāns | inēbriantēs, inēbriantīs | inēbriantia | |
Ablative | inēbriante, inēbriantī1 | inēbriante, inēbriantī1 | inēbriantibus | inēbriantibus | |
Vocative | inēbriāns | inēbriāns | inēbriantēs | inēbriantia |
1When used purely as an adjective.