induir
Catalan
Etymology
From Latin indūcō.
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /in.duˈi/
- (Valencian) IPA(key): /in.duˈiɾ/
Verb
induir (first-person singular present indueixo, past participle induït)
- to induce (to lead by persuasion or influence)
- to induce (to cause or produce induction)
Conjugation
Conjugation of induir (third conjugation with -eix- infix)
infinitive | induir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | induint | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | induït | induïda | |||||
plural | induïts | induïdes | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | indueixo | indueixes | indueix | induïm | induïu | indueixen | |
imperfect | induïa | induïes | induïa | induíem | induíeu | induïen | |
future | induiré | induiràs | induirà | induirem | induireu | induiran | |
preterite | induí | induïres | induí | induírem | induíreu | induïren | |
conditional | induiria | induiries | induiria | induiríem | induiríeu | induirien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | indueixi | indueixis | indueixi | induïm | induïu | indueixin | |
imperfect | induís | induïssis | induís | induíssim | induíssiu | induïssin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | indueix | indueixi | induïm | induïu | indueixin |
Related terms
- inducció
- inductiu
Further reading
- “induir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “induir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “induir” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “induir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.