inducticius
Latin
Alternative forms
- inductītius
Etymology
From indūcō (“lead, bring in”) + -īcius
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.dukˈtiː.ki.us/, [ɪn.dʊkˈtiː.ki.ʊs]
Adjective
inductīcius (feminine inductīcia, neuter inductīcium); first/second-declension adjective
- introduced
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inductīcius | inductīcia | inductīcium | inductīciī | inductīciae | inductīcia | |
Genitive | inductīciī | inductīciae | inductīciī | inductīciōrum | inductīciārum | inductīciōrum | |
Dative | inductīciō | inductīciō | inductīciīs | ||||
Accusative | inductīcium | inductīciam | inductīcium | inductīciōs | inductīciās | inductīcia | |
Ablative | inductīciō | inductīciā | inductīciō | inductīciīs | |||
Vocative | inductīcie | inductīcia | inductīcium | inductīciī | inductīciae | inductīcia |
References
- inducticius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inducticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette