indormio
Latin
Etymology
From in- + dormiō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈdor.mi.oː/, [ɪn̪ˈd̪ɔrmioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /inˈdor.mi.o/, [in̪ˈd̪ɔrmio]
Verb
indormiō (present infinitive indormīre, perfect active indormīvī, supine indormītum); fourth conjugation
- I fall asleep (over)
Conjugation
Conjugation of indormiō (fourth conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | indormiō | indormīs | indormit | indormīmus | indormītis | indormiunt |
imperfect | indormiēbam | indormiēbās | indormiēbat | indormiēbāmus | indormiēbātis | indormiēbant | |
future | indormiam | indormiēs | indormiet | indormiēmus | indormiētis | indormient | |
perfect | indormīvī | indormīvistī | indormīvit | indormīvimus | indormīvistis | indormīvērunt, indormīvēre | |
pluperfect | indormīveram | indormīverās | indormīverat | indormīverāmus | indormīverātis | indormīverant | |
future perfect | indormīverō | indormīveris | indormīverit | indormīverimus | indormīveritis | indormīverint | |
passive | present | indormior | indormīris, indormīre | indormītur | indormīmur | indormīminī | indormiuntur |
imperfect | indormiēbar | indormiēbāris, indormiēbāre | indormiēbātur | indormiēbāmur | indormiēbāminī | indormiēbantur | |
future | indormiar | indormiēris, indormiēre | indormiētur | indormiēmur | indormiēminī | indormientur | |
perfect | indormītus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | indormītus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | indormītus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | indormiam | indormiās | indormiat | indormiāmus | indormiātis | indormiant |
imperfect | indormīrem | indormīrēs | indormīret | indormīrēmus | indormīrētis | indormīrent | |
perfect | indormīverim | indormīverīs | indormīverit | indormīverīmus | indormīverītis | indormīverint | |
pluperfect | indormīvissem | indormīvissēs | indormīvisset | indormīvissēmus | indormīvissētis | indormīvissent | |
passive | present | indormiar | indormiāris, indormiāre | indormiātur | indormiāmur | indormiāminī | indormiantur |
imperfect | indormīrer | indormīrēris, indormīrēre | indormīrētur | indormīrēmur | indormīrēminī | indormīrentur | |
perfect | indormītus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | indormītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | indormī | — | — | indormīte | — |
future | — | indormītō | indormītō | — | indormītōte | indormiuntō | |
passive | present | — | indormīre | — | — | indormīminī | — |
future | — | indormītor | indormītor | — | — | indormiuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | indormīre | indormīvisse | indormītūrum esse | indormīrī | indormītum esse | indormītum īrī | |
participles | indormiēns | — | indormītūrus | — | indormītus | indormiendus, indormiundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
indormiendī | indormiendō | indormiendum | indormiendō | indormītum | indormītū |
Descendants
- French: endormir, s'endormir
- Piedmontese: andormì, andeurme, andurmisse
References
- “indormio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “indormio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- indormio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- indormio in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016