indolencja
See also: indolencją
Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin indolentia.
Pronunciation
- IPA(key): /in.dɔˈlɛn.t͡sja/
Audio (file) - Rhymes: -ɛnt͡sja
- Syllabification: in‧do‧len‧cja
Noun
indolencja f
- (literary) indolence, indifference or incapability of fulfilling a task
- 1970, Dialog: miesiȩcznik poświȩcony dramaturgii współczesnej, teatralnej, filmowej, radiowej, telewizyjnej:
- Ta indolencja twórcza pozytywistów w zakresie sztuki dramatycznej w ogóle odbiła się również na poziomie naszego dramatu ludowego, który nawet w szczytowych swoich osiągnięciach nie potrafił się wznieść ponad przeciętność […]
- This creative indolence of the positivists in the field of dramatic art in general was also reflected in the level of our folk drama, which even in its peak achievements could not rise above mediocrity […]
-
Declension
Declension of indolencja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | indolencja | indolencje |
| genitive | indolencji | indolencji/indolencyj (archaic) |
| dative | indolencji | indolencjom |
| accusative | indolencję | indolencje |
| instrumental | indolencją | indolencjami |
| locative | indolencji | indolencjach |
| vocative | indolencjo | indolencje |
Derived terms
adjective
- indolentny
Further reading
- indolencja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- indolencja in Polish dictionaries at PWN