indictitius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.dikˈtiː.ti.us/, [ɪn.dɪkˈtiː.ti.ʊs]
Adjective
indictītius (feminine indictītia, neuter indictītium); first/second-declension adjective
- Alternative form of indictīcius
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | indictītius | indictītia | indictītium | indictītiī | indictītiae | indictītia | |
Genitive | indictītiī | indictītiae | indictītiī | indictītiōrum | indictītiārum | indictītiōrum | |
Dative | indictītiō | indictītiō | indictītiīs | ||||
Accusative | indictītium | indictītiam | indictītium | indictītiōs | indictītiās | indictītia | |
Ablative | indictītiō | indictītiā | indictītiō | indictītiīs | |||
Vocative | indictītie | indictītia | indictītium | indictītiī | indictītiae | indictītia |
References
- indictitius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- indictitius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette