incordiar
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /inkoɾˈdjaɾ/ [ĩŋ.koɾˈð̞jaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: in‧cor‧diar
Verb
incordiar (first-person singular present incordio, first-person singular preterite incordié, past participle incordiado)
- (colloquial) to bug, pester, tick off
- 2015 July 15, “Inyección de moral”, in El País:
- Seguramente Froome ganará este Tour, ya sabe lo que es hacerlo y mejor ocasión no se le puede presentar, pero le va a tocar trabajárselo, y ahí es donde tenemos que incordiar nosotros.
- (please add an English translation of this quote)
-
Conjugation
Conjugation of incordiar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | incordiar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | incordiando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | incordiado | incordiada | |||||
plural | incordiados | incordiadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | incordio | incordiastú incordiásvos | incordia | incordiamos | incordiáis | incordian | |
imperfect | incordiaba | incordiabas | incordiaba | incordiábamos | incordiabais | incordiaban | |
preterite | incordié | incordiaste | incordió | incordiamos | incordiasteis | incordiaron | |
future | incordiaré | incordiarás | incordiará | incordiaremos | incordiaréis | incordiarán | |
conditional | incordiaría | incordiarías | incordiaría | incordiaríamos | incordiaríais | incordiarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | incordie | incordiestú incordiésvos2 | incordie | incordiemos | incordiéis | incordien | |
imperfect (ra) | incordiara | incordiaras | incordiara | incordiáramos | incordiarais | incordiaran | |
imperfect (se) | incordiase | incordiases | incordiase | incordiásemos | incordiaseis | incordiasen | |
future1 | incordiare | incordiares | incordiare | incordiáremos | incordiareis | incordiaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | incordiatú incordiávos | incordie | incordiemos | incordiad | incordien | ||
negative | no incordies | no incordie | no incordiemos | no incordiéis | no incordien |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of incordiar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive incordiar | |||||||
dative | incordiarme | incordiarte | incordiarle, incordiarse | incordiarnos | incordiaros | incordiarles, incordiarse | |
accusative | incordiarme | incordiarte | incordiarlo, incordiarla, incordiarse | incordiarnos | incordiaros | incordiarlos, incordiarlas, incordiarse | |
with gerund incordiando | |||||||
dative | incordiándome | incordiándote | incordiándole, incordiándose | incordiándonos | incordiándoos | incordiándoles, incordiándose | |
accusative | incordiándome | incordiándote | incordiándolo, incordiándola, incordiándose | incordiándonos | incordiándoos | incordiándolos, incordiándolas, incordiándose | |
with informal second-person singular tú imperative incordia | |||||||
dative | incórdiame | incórdiate | incórdiale | incórdianos | not used | incórdiales | |
accusative | incórdiame | incórdiate | incórdialo, incórdiala | incórdianos | not used | incórdialos, incórdialas | |
with informal second-person singular vos imperative incordiá | |||||||
dative | incordiame | incordiate | incordiale | incordianos | not used | incordiales | |
accusative | incordiame | incordiate | incordialo, incordiala | incordianos | not used | incordialos, incordialas | |
with formal second-person singular imperative incordie | |||||||
dative | incórdieme | not used | incórdiele, incórdiese | incórdienos | not used | incórdieles | |
accusative | incórdieme | not used | incórdielo, incórdiela, incórdiese | incórdienos | not used | incórdielos, incórdielas | |
with first-person plural imperative incordiemos | |||||||
dative | not used | incordiémoste | incordiémosle | incordiémonos | incordiémoos | incordiémosles | |
accusative | not used | incordiémoste | incordiémoslo, incordiémosla | incordiémonos | incordiémoos | incordiémoslos, incordiémoslas | |
with informal second-person plural imperative incordiad | |||||||
dative | incordiadme | not used | incordiadle | incordiadnos | incordiaos | incordiadles | |
accusative | incordiadme | not used | incordiadlo, incordiadla | incordiadnos | incordiaos | incordiadlos, incordiadlas | |
with formal second-person plural imperative incordien | |||||||
dative | incórdienme | not used | incórdienle | incórdiennos | not used | incórdienles, incórdiense | |
accusative | incórdienme | not used | incórdienlo, incórdienla | incórdiennos | not used | incórdienlos, incórdienlas, incórdiense |
Further reading
- “incordiar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014