inconsultus
Latin
Etymology
From in- + cōnsultus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.konˈsul.tus/, [ɪŋkõːˈs̠ʊɫ̪t̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /in.konˈsul.tus/, [iŋkonˈsul̪t̪us]
Adjective
incōnsultus (feminine incōnsulta, neuter incōnsultum); first/second-declension adjective
- rash, ill-advised
- unconsulted
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | incōnsultus | incōnsulta | incōnsultum | incōnsultī | incōnsultae | incōnsulta | |
Genitive | incōnsultī | incōnsultae | incōnsultī | incōnsultōrum | incōnsultārum | incōnsultōrum | |
Dative | incōnsultō | incōnsultō | incōnsultīs | ||||
Accusative | incōnsultum | incōnsultam | incōnsultum | incōnsultōs | incōnsultās | incōnsulta | |
Ablative | incōnsultō | incōnsultā | incōnsultō | incōnsultīs | |||
Vocative | incōnsulte | incōnsulta | incōnsultum | incōnsultī | incōnsultae | incōnsulta |
Descendants
- Catalan: inconsult
- Italian: inconsulto
- Portuguese: inconsulto
- Spanish: inconsulto
References
- “inconsultus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inconsultus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inconsultus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- inconsultus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016