incir
Turkish
incir
Etymology
From Persian انجیر (anjir).
Noun
incir (definite accusative inciri, plural incirler)
- fig
Declension
| Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | incir | |||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | inciri | |||||||||||||||||||||||||
| Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
| Nominative | incir | incirler | ||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | inciri | incirleri | ||||||||||||||||||||||||
| Dative | incire | incirlere | ||||||||||||||||||||||||
| Locative | incirde | incirlerde | ||||||||||||||||||||||||
| Ablative | incirden | incirlerden | ||||||||||||||||||||||||
| Genitive | incirin | incirlerin | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||