incestaturus
Latin
Etymology
Future active participle of incestō
Participle
incestātūrus m (feminine incestātūra, neuter incestātūrum); first/second declension
- about to pollute; about to defile
- about to dishonor; about to disgrace
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | incestātūrus | incestātūra | incestātūrum | incestātūrī | incestātūrae | incestātūra | |
Genitive | incestātūrī | incestātūrae | incestātūrī | incestātūrōrum | incestātūrārum | incestātūrōrum | |
Dative | incestātūrō | incestātūrae | incestātūrō | incestātūrīs | incestātūrīs | incestātūrīs | |
Accusative | incestātūrum | incestātūram | incestātūrum | incestātūrōs | incestātūrās | incestātūra | |
Ablative | incestātūrō | incestātūrā | incestātūrō | incestātūrīs | incestātūrīs | incestātūrīs | |
Vocative | incestātūre | incestātūra | incestātūrum | incestātūrī | incestātūrae | incestātūra |