incelebratus
Latin
Etymology
in- + celebrātus (“proclaimed”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.ke.leˈbraː.tus/, [ɪŋkɛɫ̪ɛˈbräːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /in.t͡ʃe.leˈbra.tus/, [in̠ʲt͡ʃɛlɛˈbräːt̪us]
Adjective
incelebrātus (feminine incelebrāta, neuter incelebrātum); first/second-declension adjective
- not made known, not spread abroad
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | incelebrātus | incelebrāta | incelebrātum | incelebrātī | incelebrātae | incelebrāta | |
Genitive | incelebrātī | incelebrātae | incelebrātī | incelebrātōrum | incelebrātārum | incelebrātōrum | |
Dative | incelebrātō | incelebrātō | incelebrātīs | ||||
Accusative | incelebrātum | incelebrātam | incelebrātum | incelebrātōs | incelebrātās | incelebrāta | |
Ablative | incelebrātō | incelebrātā | incelebrātō | incelebrātīs | |||
Vocative | incelebrāte | incelebrāta | incelebrātum | incelebrātī | incelebrātae | incelebrāta |
References
- incelebratus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- incelebratus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers