incedens
Latin
Etymology
Present participle of incēdō.
Participle
incēdēns m, f, n (genitive incēdentis); third declension
- marching (along)
- advancing
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | incēdēns | incēdēns | incēdentēs | incēdentia | |
Genitive | incēdentis | incēdentis | incēdentium | incēdentium | |
Dative | incēdentī | incēdentī | incēdentibus | incēdentibus | |
Accusative | incēdentem | incēdēns | incēdentēs | incēdentia | |
Ablative | incēdentī | incēdentī | incēdentibus | incēdentibus | |
Vocative | incēdēns | incēdēns | incēdentēs | incēdentia |