alkış
See also: Alkış
Turkish
Etymology
From Proto-Turkic *ạlkɨ-.
Pronunciation
- IPA(key): /aɫˈkɯʃ/
Noun
alkış (definite accusative alkışı, plural alkışlar)
- applause
Declension
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | alkış | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | alkışı | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | alkış | alkışlar | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | alkışı | alkışları | ||||||||||||||||||||||||
Dative | alkışa | alkışlara | ||||||||||||||||||||||||
Locative | alkışta | alkışlarda | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | alkıştan | alkışlardan | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | alkışın | alkışların | ||||||||||||||||||||||||
|
Antonyms
- kargış