inauguro
See also: inauguró, inaugurò, and inaŭguro
Asturian
Verb
inauguro
- first-person singular present indicative of inaugurar
Catalan
Verb
inauguro
- first-person singular present indicative form of inaugurar
Italian
Verb
inauguro
- first-person singular present indicative of inaugurare
Anagrams
- augurino
Latin
Etymology
From in- + augurō (“prophesy, interpret omens”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /iˈnau̯.ɡu.roː/, [ɪˈnau̯.ɡʊ.roː]
Verb
inaugurō (present infinitive inaugurāre, perfect active inaugurāvī, supine inaugurātum); first conjugation
- I divine, practice augury, take omens from the flight of birds.
- I consecrate, inaugurate, approve on the basis of omens.
- I install.
Inflection
Conjugation of inauguro (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | inaugurō | inaugurās | inaugurat | inaugurāmus | inaugurātis | inaugurant |
imperfect | inaugurābam | inaugurābās | inaugurābat | inaugurābāmus | inaugurābātis | inaugurābant | |
future | inaugurābō | inaugurābis | inaugurābit | inaugurābimus | inaugurābitis | inaugurābunt | |
perfect | inaugurāvī | inaugurāvistī | inaugurāvit | inaugurāvimus | inaugurāvistis | inaugurāvērunt, inaugurāvēre | |
pluperfect | inaugurāveram | inaugurāverās | inaugurāverat | inaugurāverāmus | inaugurāverātis | inaugurāverant | |
future perfect | inaugurāverō | inaugurāveris | inaugurāverit | inaugurāverimus | inaugurāveritis | inaugurāverint | |
passive | present | inauguror | inaugurāris, inaugurāre | inaugurātur | inaugurāmur | inaugurāminī | inaugurantur |
imperfect | inaugurābar | inaugurābāris, inaugurābāre | inaugurābātur | inaugurābāmur | inaugurābāminī | inaugurābantur | |
future | inaugurābor | inaugurāberis, inaugurābere | inaugurābitur | inaugurābimur | inaugurābiminī | inaugurābuntur | |
perfect | inaugurātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | inaugurātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | inaugurātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | inaugurem | inaugurēs | inauguret | inaugurēmus | inaugurētis | inaugurent |
imperfect | inaugurārem | inaugurārēs | inaugurāret | inaugurārēmus | inaugurārētis | inaugurārent | |
perfect | inaugurāverim | inaugurāverīs | inaugurāverit | inaugurāverimus | inaugurāveritis | inaugurāverint | |
pluperfect | inaugurāvissem | inaugurāvissēs | inaugurāvisset | inaugurāvissēmus | inaugurāvissētis | inaugurāvissent | |
passive | present | inaugurer | inaugurēris, inaugurēre | inaugurētur | inaugurēmur | inaugurēminī | inaugurentur |
imperfect | inaugurārer | inaugurārēris, inaugurārēre | inaugurārētur | inaugurārēmur | inaugurārēminī | inaugurārentur | |
perfect | inaugurātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | inaugurātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | inaugurā | — | — | inaugurāte | — |
future | — | inaugurātō | inaugurātō | — | inaugurātōte | inaugurantō | |
passive | present | — | inaugurāre | — | — | inaugurāminī | — |
future | — | inaugurātor | inaugurātor | — | — | inaugurantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | inaugurāre | inaugurāvisse | inaugurātūrus esse | inaugurārī | inaugurātus esse | inaugurātum īrī | |
participles | inaugurāns | — | inaugurātūrus | — | inaugurātus | inaugurandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
inaugurāre | inaugurandī | inaugurandō | inaugurandum | inaugurātum | inaugurātū |
Related terms
- augurō
- inaugurātiō
- inaugurātō
Descendants
- English: inaugurate, inaugur
- French: inaugurer
- Italian: inaugurare
- Spanish: inaugurar
References
- inauguro in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inauguro in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inauguro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
Portuguese
Verb
inauguro
- first-person singular present indicative of inaugurar
Spanish
Verb
inauguro
- First-person singular (yo) present indicative form of inaugurar.