imrenmek

imrenmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish امرنمك‎ (imrenmek, “to feel a longing”), cognate with Old Turkic [script needed] (amran-, “to love, desire”). Ultimately from Proto-Turkic *ăm- (“gentle, quiet; to love, desire”).[1] Also related to Old Turkic [script needed] (amrıl-, “to be quiet”), [script needed] (amul, “gentle, quiet”),[2]

Verb

imrenmek (third-person singular simple present imrenir)

1. (intransitive) to long for, feel an appetite for,
2. (intransitive) to desire (something unobtainable), envy

Conjugation

Conjugation of imrenmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			imrenmek
impersonal participle	imperfective		imrenen
	perfective		imrenmiş
	prospective		imrenecek
personal participle	non-prospective		imrendiğim	imrendiğin	imrendiği	imrendiğimiz	imrendiğiniz	imrendikleri
	prospective		imreneceğim	imreneceğin	imreneceği	imreneceğimiz	imreneceğiniz	imrenecekleri
verbal noun			imrenme
way of doing			imreniş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	imrenirim	imrenirsin	imrenir	imreniriz	imrenirsiniz	imrenirler
		imperfective	imreniyorum	imreniyorsun	imreniyor	imreniyoruz	imreniyorsunuz	imreniyorlar
	past	perfective	imrendim	imrendin	imrendi	imrendik	imrendiniz	imrendiler
		imperfective	imreniyordum	imreniyordun	imreniyordu	imreniyorduk	imreniyordunuz	imreniyorlardı (or imreniyordular)
	future		imreneceğim	imreneceksin	imrenecek	imreneceğiz	imreneceksiniz	imrenecekler
inferential	perfective		imrenmişim	imrenmişsin	imrenmiş	imrenmişiz	imrenmişsiniz	imrenmişler
	aorist		imrenirmişim	imrenirmişsin	imrenirmiş	imrenirmişiz	imrenirmişsiniz	imrenirlermiş (or imrenirmişlar)
	imperfective		imreniyormuşum	imreniyormuşsun	imreniyormuş	imreniyormuşuz	imreniyormuşsunuz	imreniyorlarmış
conditional	simple		imrensem	imrensen	imrense	imrensek	imrenseniz	imrenseler
	perfective		imrenseydim	imrenseydin	imrenseydi	imrenseydik	imrenseydiniz	imrenseydiler
optative			imreneyim	imrenesin	imrene	imrenelim	imrenesiniz	imreneler
progressive			imrenmekteyim	imrenmektesin	imrenmekte	imrenmekteyiz	imrenmektesiniz	imrenmekteler
necessitative			imrenmeliyim	imrenmelisin	imrenmeli	imrenmeliyiz	imrenmelisiniz	imrenmeliler
imperative				imren	imrensin		imrenin	imrensinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	imrenir miyim?	imrenir misin?	imrenir mi?	imrenir miyiz?	imrenir misiniz?	imrenirler mi?
		imperfective	imreniyor muyum?	imreniyor musun?	imreniyor mu?	imreniyor muyuz?	imreniyor musunuz?	imreniyorlar mı?
	past	perfective	imrendim mi?	imrendin mi?	imrendi mi?	imrendik mi?	imrendiniz mi?	imrendiler mi?
		imperfective	imreniyor muydum?	imreniyor muydun?	imreniyor muydu?	imreniyor muyduk?	imreniyor muydunuz?	imreniyorlar mıydı?
	future		imrenecek miyim?	imrenecek misin?	imrenecek mi?	imrenecek miyiz?	imrenecek misiniz?	imrenecekler mi?
inferential	perfective		imrenmiş miyim?	imrenmiş misin?	imrenmiş mi?	imrenmiş miyiz?	imrenmiş misiniz?	imrenmişler mi?
	aorist		imrenir miymişim?	imrenir miymişsin?	imrenir miymiş?	imrenir miymişiz?	imrenir miymişsiniz?	imrenirler miymiş?
	imperfective		imreniyor muymuşum?	imreniyor muymuşsun?	imreniyor muymuş?	imreniyor muymuşuz?	imreniyor muymuşsunuz?	imreniyorlar mıymış?
conditional	simple		imrensem mi?	imrensen mi?	imrense mi?	imrensek mi?	imrenseniz mi?	imrenseler mi?
	perfective		imrense miydim?	imrense miydin?	imrense miydi?	imrense miydik?	imrense miydiniz?	imrenseler miydi?
progressive			imrenmekte miyim?	imrenmekte misin?	imrenmekte mi?	imrenmekte miyiz?	imrenmekte misiniz?	imrenmekteler mi?
necessitative			imrenmeli miyim?	imrenmeli misin?	imrenmeli mi?	imrenmeli miyiz?	imrenmeli misiniz?	imrenmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			imrenmemek
impersonal participle	imperfective		imrenmeyen
	perfective		imrenmemiş
	prospective		imrenmeyecek
personal participle	non-prospective		imrenmediğim	imrenmediğin	imrenmediği	imrenmediğimiz	imrenmediğiniz	imrenmedikleri
	prospective		imrenmeyeceğim	imrenmeyeceğin	imrenmeyeceği	imrenmeyeceğimiz	imrenmeyeceğiniz	imrenmeyecekleri
verbal noun			imrenmeme
way of doing			imrenmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	imrenmem	imrenmezsin	imrenmez	imrenmeyiz	imrenmezsiniz	imrenmezler
		imperfective	imrenmiyorum	imrenmiyorsun	imrenmiyor	imrenmiyoruz	imrenmiyorsunuz	imrenmiyorlar
	past	perfective	imrenmedim	imrenmedin	imrenmedi	imrenmedik	imrenmediniz	imrenmediler
		imperfective	imrenmiyordum	imrenmiyordun	imrenmiyordu	imrenmiyorduk	imrenmiyordunuz	imrenmiyorlardı
	future		imrenmeyeceğim	imrenmeyeceksin	imrenmeyecek	imrenmeyeceğiz	imrenmeyeceksiniz	imrenmeyecekler
inferential	perfective		imrenmemişim	imrenmemişsin	imrenmemiş	imrenmemişiz	imrenmemişsiniz	imrenmemişler
	aorist		imrenmezmişim	imrenmezmişsin	imrenmezmiş	imrenmezmişiz	imrenmezmişsiniz	imrenmezlermiş
	imperfective		imrenmiyormuşum	imrenmiyormuşsun	imrenmiyormuş	imrenmiyormuşuz	imrenmiyormuşsunuz	imrenmiyorlarmış
conditional	simple		imrenmesem	imrenmesen	imrenmese	imrenmesek	imrenmeseniz	imrenmeseler
	perfective		imrenmeseydim	imrenmeseydin	imrenmeseydi	imrenmeseydik	imrenmeseydiniz	imrenmeseydiler
optative			imrenmeyeyim	imrenmeyesin	imrenmeye	imrenmeyelim	imrenmeyesiniz	imrenmeyeler
progressive			imrenmemekteyim	imrenmemektesin	imrenmemekte	imrenmemekteyiz	imrenmemektesiniz	imrenmemekteler
necessitative			imrenmemeliyim	imrenmemelisin	imrenmemeli	imrenmemeliyiz	imrenmemelisiniz	imrenmemeliler
imperative				imrenme	imrenmesin		imrenmeyin	imrenmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	imrenmez miyim?	imrenmez misin?	imrenmez mi?	imrenmez miyiz?	imrenmez misiniz?	imrenmezler mi?
		imperfective	imrenmiyor muyum?	imrenmiyor musun?	imrenmiyor mu?	imrenmiyor muyuz?	imrenmiyor musunuz?	imrenmiyorlar mı?
	past	perfective	imrenmedim mi?	imrenmedin mi?	imrenmedi mi?	imrenmedik mi?	imrenmediniz mi?	imrenmediler mi?
		imperfective	imrenmiyor muydum?	imrenmiyor muydun?	imrenmiyor muydu?	imrenmiyor muyduk?	imrenmiyor muydunuz?	imrenmiyorlar mıydı?
	future		imrenmeyecek miyim?	imrenmeyecek misin?	imrenmeyecek mi?	imrenmeyecek miyiz?	imrenmeyecek misiniz?	imrenmeyecekler mi?
inferential	perfective		imrenmemiş miyim?	imrenmemiş misin?	imrenmemiş mi?	imrenmemiş miyiz?	imrenmemiş misiniz?	imrenmemişler mi?
	aorist		imrenmez miymişim?	imrenmez miymişsin?	imrenmez miymiş?	imrenmez miymişiz?	imrenmez miymişsiniz?	imrenmezler miymiş?
	imperfective		imrenmiyor muymuşum?	imrenmiyor muymuşsun?	imrenmiyor muymuş?	imrenmiyor muymuşuz?	imrenmiyor muymuşsunuz?	imrenmiyorlar mıymış?
conditional	simple		imrenmesem mi?	imrenmesen mi?	imrenmese mi?	imrenmesek mi?	imrenmeseniz mi?	imrenmeseler mi?
	perfective		imrenmese miydim?	imrenmese miydin?	imrenmese miydi?	imrenmese miydik?	imrenmese miydiniz?	imrenmeseler miydi?
progressive			imrenmemekte miyim?	imrenmemekte misin?	imrenmemekte mi?	imrenmemekte miyiz?	imrenmemekte misiniz?	imrenmemekteler mi?
necessitative			imrenmemeli miyim?	imrenmemeli misin?	imrenmemeli mi?	imrenmemeli miyiz?	imrenmemeli misiniz?	imrenmemeliler mi?

Synonyms

• dilemek
• istemek
• kıskanmak

Derived terms

• imrenme
• imreniş
• imreni
• imrenti
• imrendirmek
• imrenilmek
• imrenmemek
• imrenememek
• imrenebilmek

References

1. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ăm-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
2. Nişanyan, Sevan (2015-04-24), “imren-”, in Nişanyan Sözlük