alkroĉi

alkroĉi

Esperanto

Etymology

From al- +‎ kroĉi.

Verb

alkroĉi (present alkroĉas, past alkroĉis, future alkroĉos, conditional alkroĉus, volitive alkroĉu)

1. (transitive) to hang, hook or pin (something) onto
   • Vladimir Varankin, Metropoliteno,

     sur ties balkono kelkaj civitanoj estis alkroĉantaj al gisa balustrado portreton de Trockij.

     on the balcony, some citizens had hung a portrait of Trotsky on the cast-iron railing.

   • Sergio Pokrovskij (translator), La Majstro kaj Margarita (The Master and Margarita) by Mikhail Bulgakov, Part 1, Chapter 5,

     Surbruste al la zonbluzo estis alkroĉita per sendanĝera pinglo papera ikoneto kun duone forfrotita bildo de nekonata sanktulo [...]

     To the front of the Tolstoy blouse was safety-pinned (lit. pinned with a safety pin) a little paper icon with a half-worn picture of some unknown saint.

2. (reflexive) to hang onto, cling to
   • L. L. Zamenhof (translator), Hebrew Scriptures, Readmono (Deuteronomy) 30.20,

     amante la Eternulon, vian Dion, aǔskultante Lian voĉon kaj alkroĉante vin al Li;

     that you may love the Lord your God, listen to his voice, and hold fast to him (New International Version)

   • Miloŝ Lukaŝ (translator), “Ŝerceto” by Anton Chekhov, in Nica literatura revuo 3/1, p. 14-18,

     [ŝi] sin alkroĉis al mia brako

     she hung onto my arm

Conjugation

Conjugation of alkroĉi present past future singular plural singular plural singular plural tense alkroĉas alkroĉis alkroĉos active participle alkroĉanta alkroĉantaj alkroĉinta alkroĉintaj alkroĉonta alkroĉontaj acc. alkroĉantan alkroĉantajn alkroĉintan alkroĉintajn alkroĉontan alkroĉontajn passive participle alkroĉata alkroĉataj alkroĉita alkroĉitaj alkroĉota alkroĉotaj acc. alkroĉatan alkroĉatajn alkroĉitan alkroĉitajn alkroĉotan alkroĉotajn nominal active participle alkroĉanto alkroĉantoj alkroĉinto alkroĉintoj alkroĉonto alkroĉontoj acc. alkroĉanton alkroĉantojn alkroĉinton alkroĉintojn alkroĉonton alkroĉontojn nominal passive participle alkroĉato alkroĉatoj alkroĉito alkroĉitoj alkroĉoto alkroĉotoj acc. alkroĉaton alkroĉatojn alkroĉiton alkroĉitojn alkroĉoton alkroĉotojn adverbial active participle alkroĉante alkroĉinte alkroĉonte adverbial passive participle alkroĉate alkroĉite alkroĉote infinitive alkroĉi imperative alkroĉu conditional alkroĉus

Derived terms

• alkroĉiĝi (“to hang on, cling to; to get caught on”)