alkowiany
Polish
Etymology
From alkowa + -any. First attested in 1860.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /al.kɔˈvja.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -anɨ
- Syllabification: al‧ko‧wia‧ny
Adjective
alkowiany (not comparable)
- (relational, architecture) alcove
Declension
Declension of alkowiany
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | alkowiany | alkowiane | alkowiana | alkowiani | alkowiane | ||
genitive | alkowianego | alkowianej | alkowianych | ||||
dative | alkowianemu | alkowianym | |||||
accusative | alkowianego | alkowiany | alkowiane | alkowianą | alkowianych | alkowiane | |
instrumental | alkowianym | alkowianymi | |||||
locative | alkowianej | alkowianych |
Related terms
noun
- alkówka
References
- Gazeta Warszawska, issue 168, 1860, page 1
- alkowiany in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- alkowiany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- alkowiany in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “alkowiany”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 26