impugno
See also: impugnó and impugnò
Italian
Verb
impugno
- first-person singular present indicative of impugnare
Latin
Alternative forms
- inpugnō
Etymology
From in- + pugnō (“fight, oppose”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /imˈpuɡ.noː/, [ɪmˈpʊŋ.noː]
Verb
impugnō (present infinitive impugnāre, perfect active impugnāvī, supine impugnātum); first conjugation
- I attack, fight against.
- (figuratively) I impugn, assail.
Conjugation
Conjugation of impugnō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | impugnō | impugnās | impugnat | impugnāmus | impugnātis | impugnant |
imperfect | impugnābam | impugnābās | impugnābat | impugnābāmus | impugnābātis | impugnābant | |
future | impugnābō | impugnābis | impugnābit | impugnābimus | impugnābitis | impugnābunt | |
perfect | impugnāvī | impugnāvistī | impugnāvit | impugnāvimus | impugnāvistis | impugnāvērunt, impugnāvēre | |
pluperfect | impugnāveram | impugnāverās | impugnāverat | impugnāverāmus | impugnāverātis | impugnāverant | |
future perfect | impugnāverō | impugnāveris | impugnāverit | impugnāverimus | impugnāveritis | impugnāverint | |
passive | present | impugnor | impugnāris, impugnāre | impugnātur | impugnāmur | impugnāminī | impugnantur |
imperfect | impugnābar | impugnābāris, impugnābāre | impugnābātur | impugnābāmur | impugnābāminī | impugnābantur | |
future | impugnābor | impugnāberis, impugnābere | impugnābitur | impugnābimur | impugnābiminī | impugnābuntur | |
perfect | impugnātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | impugnātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | impugnātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | impugnem | impugnēs | impugnet | impugnēmus | impugnētis | impugnent |
imperfect | impugnārem | impugnārēs | impugnāret | impugnārēmus | impugnārētis | impugnārent | |
perfect | impugnāverim | impugnāverīs | impugnāverit | impugnāverīmus | impugnāverītis | impugnāverint | |
pluperfect | impugnāvissem | impugnāvissēs | impugnāvisset | impugnāvissēmus | impugnāvissētis | impugnāvissent | |
passive | present | impugner | impugnēris, impugnēre | impugnētur | impugnēmur | impugnēminī | impugnentur |
imperfect | impugnārer | impugnārēris, impugnārēre | impugnārētur | impugnārēmur | impugnārēminī | impugnārentur | |
perfect | impugnātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | impugnātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | impugnā | — | — | impugnāte | — |
future | — | impugnātō | impugnātō | — | impugnātōte | impugnantō | |
passive | present | — | impugnāre | — | — | impugnāminī | — |
future | — | impugnātor | impugnātor | — | — | impugnantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | impugnāre | impugnāvisse | impugnātūrum esse | impugnārī | impugnātum esse | impugnātum īrī | |
participles | impugnāns | — | impugnātūrus | — | impugnātus | impugnandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
impugnandī | impugnandō | impugnandum | impugnandō | impugnātum | impugnātū |
Related terms
- impugnātiō
- impugnātor
- impugnātus
- pugnō
Descendants
- Catalan: impugnar
- English: impugn
- Galician: impugnar
- Italian: impugnare
- Portuguese: impugnar
- Spanish: impugnar
References
- impugno in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- impugno in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- impugno in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
Portuguese
Verb
impugno
- first-person singular present indicative of impugnar
Spanish
Verb
impugno
- First-person singular (yo) present indicative form of impugnar.