importun
French
Etymology
From Latin importunus.
Pronunciation
- IPA(key): /ɛ̃.pɔʁ.tœ̃/
- Rhymes: -œ̃
Adjective
importun (feminine importune, masculine plural importuns, feminine plural importunes)
- undesirable, troublesome
- unwanted, unwelcome
Derived terms
- importunément
Related terms
- importunité
Further reading
- “importun”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.
Romanian
Etymology
From French importun, from Latin importunus.
Adjective
importun m or n (feminine singular importună, masculine plural importuni, feminine and neuter plural importune)
- importunate
Declension
Declension of importun
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | importun | importună | importuni | importune | ||
definite | importunul | importuna | importunii | importunele | |||
genitive/ dative | indefinite | importun | importune | importuni | importune | ||
definite | importunului | importunei | importunilor | importunelor |