imponujący
Polish
Etymology
From imponować + -ący.
Pronunciation
- IPA(key): /im.pɔ.nuˈjɔn.t͡sɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔnt͡sɨ
- Syllabification: im‧po‧nu‧ją‧cy
Adjective
imponujący (comparative bardziej imponujący, superlative najbardziej imponujący, adverb imponująco)
- impressive (making, or tending to make, an impression; having power to impress)
Declension
Declension of imponujący
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | imponujący | imponujące | imponująca | imponujący | imponujące | ||
| genitive | imponującego | imponującej | imponujących | ||||
| dative | imponującemu | imponującym | |||||
| accusative | imponującego | imponujący | imponujące | imponującą | imponujących | imponujące | |
| instrumental | imponującym | imponującymi | |||||
| locative | imponującej | imponujących | |||||
Participle
imponujący
- active adjectival participle of imponować
Related terms
verbs
- imponować
- zaimponować
Further reading
- imponujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- imponujący in Polish dictionaries at PWN