implorar
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin implōrō.
Verb
implorar (first-person singular present imploro, first-person singular preterite implorei, past participle implorado)
- to implore (to beg for)
Conjugation
Conjugation of implorar (See Appendix:Portuguese verbs)
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) | Second-person (tu) | Third-person (ele / ela / você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | implorar | |||||
Personal | implorar | implorares | implorar | implorarmos | implorardes | implorarem |
Gerund | ||||||
implorando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | implorado | implorados | ||||
Feminine | implorada | imploradas | ||||
Indicative | ||||||
Present | imploro | imploras | implora | imploramos | implorais | imploram |
Imperfect | implorava | imploravas | implorava | implorávamos | imploráveis | imploravam |
Preterite | implorei | imploraste | implorou | imploramos1, implorámos2 | implorastes | imploraram |
Pluperfect | implorara | imploraras | implorara | imploráramos | imploráreis | imploraram |
Future | implorarei | implorarás | implorará | imploraremos | implorareis | implorarão |
Conditional | ||||||
imploraria | implorarias | imploraria | imploraríamos | imploraríeis | implorariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | implore | implores | implore | imploremos | imploreis | implorem |
Imperfect | implorasse | implorasses | implorasse | implorássemos | implorásseis | implorassem |
Future | implorar | implorares | implorar | implorarmos | implorardes | implorarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | implora | implore | imploremos | implorai | implorem | |
Negative (não) | não implores | não implore | não imploremos | não imploreis | não implorem |
1Brazil.
2Portugal.
Spanish
Etymology
Borrowed from Latin implōrō.
Verb
implorar (first-person singular present imploro, first-person singular preterite imploré, past participle implorado)
- to implore, beg
- Synonyms: suplicar, rogar
Conjugation
Conjugation of implorar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | implorar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | implorando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | implorado | implorada | |||||
plural | implorados | imploradas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | imploro | implorastú implorásvos | implora | imploramos | imploráis | imploran | |
imperfect | imploraba | implorabas | imploraba | implorábamos | implorabais | imploraban | |
preterite | imploré | imploraste | imploró | imploramos | implorasteis | imploraron | |
future | imploraré | implorarás | implorará | imploraremos | imploraréis | implorarán | |
conditional | imploraría | implorarías | imploraría | imploraríamos | imploraríais | implorarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | implore | implorestú implorésvos2 | implore | imploremos | imploréis | imploren | |
imperfect (ra) | implorara | imploraras | implorara | imploráramos | implorarais | imploraran | |
imperfect (se) | implorase | implorases | implorase | implorásemos | imploraseis | implorasen | |
future1 | implorare | implorares | implorare | imploráremos | implorareis | imploraren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | imploratú implorávos | implore | imploremos | implorad | imploren | ||
negative | no implores | no implore | no imploremos | no imploréis | no imploren |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of implorar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive implorar | |||||||
dative | implorarme | implorarte | implorarle, implorarse | implorarnos | imploraros | implorarles, implorarse | |
accusative | implorarme | implorarte | implorarlo, implorarla, implorarse | implorarnos | imploraros | implorarlos, implorarlas, implorarse | |
with gerund implorando | |||||||
dative | implorándome | implorándote | implorándole, implorándose | implorándonos | implorándoos | implorándoles, implorándose | |
accusative | implorándome | implorándote | implorándolo, implorándola, implorándose | implorándonos | implorándoos | implorándolos, implorándolas, implorándose | |
with informal second-person singular tú imperative implora | |||||||
dative | implórame | implórate | implórale | implóranos | not used | implórales | |
accusative | implórame | implórate | implóralo, implórala | implóranos | not used | implóralos, implóralas | |
with informal second-person singular vos imperative implorá | |||||||
dative | implorame | implorate | implorale | imploranos | not used | implorales | |
accusative | implorame | implorate | imploralo, implorala | imploranos | not used | imploralos, imploralas | |
with formal second-person singular imperative implore | |||||||
dative | implóreme | not used | implórele, implórese | implórenos | not used | implóreles | |
accusative | implóreme | not used | implórelo, implórela, implórese | implórenos | not used | implórelos, implórelas | |
with first-person plural imperative imploremos | |||||||
dative | not used | implorémoste | implorémosle | implorémonos | implorémoos | implorémosles | |
accusative | not used | implorémoste | implorémoslo, implorémosla | implorémonos | implorémoos | implorémoslos, implorémoslas | |
with informal second-person plural imperative implorad | |||||||
dative | imploradme | not used | imploradle | imploradnos | imploraos | imploradles | |
accusative | imploradme | not used | imploradlo, imploradla | imploradnos | imploraos | imploradlos, imploradlas | |
with formal second-person plural imperative imploren | |||||||
dative | implórenme | not used | implórenle | implórennos | not used | implórenles, implórense | |
accusative | implórenme | not used | implórenlo, implórenla | implórennos | not used | implórenlos, implórenlas, implórense |
Further reading
- “implorar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014