impius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈim.pi.us/, [ˈɪm.pi.ʊs]
Adjective
impius (feminine impia, neuter impium); first/second declension
- disloyal, undutiful
- godless, unpatriotic
- damned, accursed
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | impius | impia | impium | impiī | impiae | impia | |
Genitive | impiī | impiae | impiī | impiōrum | impiārum | impiōrum | |
Dative | impiō | impiō | impiīs | ||||
Accusative | impium | impiam | impium | impiōs | impiās | impia | |
Ablative | impiō | impiā | impiō | impiīs | |||
Vocative | impie | impia | impium | impiī | impiae | impia |
Derived terms
- impietās
- impiō
- impiē
Descendants
- English: impious
- French: impie
- Italian: empio
- Portuguese: ímpio
- Spanish: impío, impia
References
- impius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- impius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- impius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette