impetuós
Catalan
Etymology
From Late Latin impetuōsus (“violent”), from Latin impetus (“attack, violence”), attested from 1490.[1]
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /im.pə.tuˈos/
- (Valencian) IPA(key): /im.pe.tuˈos/
Adjective
impetuós (feminine impetuosa, masculine plural impetuosos, feminine plural impetuoses)
- impetuous
Derived terms
- impetuosament
- impetuositat
Related terms
- ímpetu
References
- “impetuós”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
Further reading
- “impetuós” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “impetuós” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “impetuós” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.