impermiscens
Latin
Etymology
Present participle of impermisceō.
Participle
impermiscēns m, f, n (genitive impermiscentis); third declension
- admixing
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | impermiscēns | impermiscēns | impermiscentēs | impermiscentia | |
Genitive | impermiscentis | impermiscentis | impermiscentium | impermiscentium | |
Dative | impermiscentī | impermiscentī | impermiscentibus | impermiscentibus | |
Accusative | impermiscentem | impermiscēns | impermiscentēs, impermiscentīs | impermiscentia | |
Ablative | impermiscente, impermiscentī1 | impermiscente, impermiscentī1 | impermiscentibus | impermiscentibus | |
Vocative | impermiscēns | impermiscēns | impermiscentēs | impermiscentia |
1When used purely as an adjective.