immuto
Latin
Etymology
From in- + mūtō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /imˈmuː.toː/, [ɪmˈmuːt̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /imˈmu.to/, [imˈmuːt̪o]
Verb
immūtō (present infinitive immūtāre, perfect active immūtāvī, supine immūtātum); first conjugation
- I change, alter, transform.
Conjugation
Conjugation of immūtō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | immūtō | immūtās | immūtat | immūtāmus | immūtātis | immūtant |
imperfect | immūtābam | immūtābās | immūtābat | immūtābāmus | immūtābātis | immūtābant | |
future | immūtābō | immūtābis | immūtābit | immūtābimus | immūtābitis | immūtābunt | |
perfect | immūtāvī | immūtāvistī | immūtāvit | immūtāvimus | immūtāvistis | immūtāvērunt, immūtāvēre | |
pluperfect | immūtāveram | immūtāverās | immūtāverat | immūtāverāmus | immūtāverātis | immūtāverant | |
future perfect | immūtāverō | immūtāveris | immūtāverit | immūtāverimus | immūtāveritis | immūtāverint | |
sigmatic future1 | immūtāssō | immūtāssis | immūtāssit | immūtāssimus | immūtāssitis | immūtāssint | |
passive | present | immūtor | immūtāris, immūtāre | immūtātur | immūtāmur | immūtāminī | immūtantur |
imperfect | immūtābar | immūtābāris, immūtābāre | immūtābātur | immūtābāmur | immūtābāminī | immūtābantur | |
future | immūtābor | immūtāberis, immūtābere | immūtābitur | immūtābimur | immūtābiminī | immūtābuntur | |
perfect | immūtātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | immūtātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | immūtātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | immūtem | immūtēs | immūtet | immūtēmus | immūtētis | immūtent |
imperfect | immūtārem | immūtārēs | immūtāret | immūtārēmus | immūtārētis | immūtārent | |
perfect | immūtāverim | immūtāverīs | immūtāverit | immūtāverīmus | immūtāverītis | immūtāverint | |
pluperfect | immūtāvissem | immūtāvissēs | immūtāvisset | immūtāvissēmus | immūtāvissētis | immūtāvissent | |
sigmatic aorist1 | immūtāssim | immūtāssīs | immūtāssīt | immūtāssīmus | immūtāssītis | immūtāssint | |
passive | present | immūter | immūtēris, immūtēre | immūtētur | immūtēmur | immūtēminī | immūtentur |
imperfect | immūtārer | immūtārēris, immūtārēre | immūtārētur | immūtārēmur | immūtārēminī | immūtārentur | |
perfect | immūtātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | immūtātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | immūtā | — | — | immūtāte | — |
future | — | immūtātō | immūtātō | — | immūtātōte | immūtantō | |
passive | present | — | immūtāre | — | — | immūtāminī | — |
future | — | immūtātor | immūtātor | — | — | immūtantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | immūtāre | immūtāvisse | immūtātūrum esse | immūtārī, immūtārier2 | immūtātum esse | immūtātum īrī | |
participles | immūtāns | — | immūtātūrus | — | immūtātus | immūtandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
immūtandī | immūtandō | immūtandum | immūtandō | immūtātum | immūtātū |
1At least one use of the archaic "sigmatic future" and "sigmatic aorist" tenses is attested, which are used by Old Latin writers; most notably Plautus and Terence. The sigmatic future is generally ascribed a future or future perfect meaning, while the sigmatic aorist expresses a possible desire ("might want to").
2The present passive infinitive in -ier is a rare poetic form which is attested.
Derived terms
- immūtābilis
- immūtātiō
- immūtātor
- immūtātus
Related terms
- commūtō
- dēmūtō
- ēmūtō
- mūtō
- permūtō
- submūtō
- trānsmūtō
Descendants
- Catalan: immutar
- English: immute, immutate
- French: immuter
- Portuguese: imutar
- Spanish: inmutar
References
- “immuto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “immuto”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- immuto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette