immittens
Latin
Etymology
Present participle of immittō
Participle
immittēns m or f or n (genitive immittentis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | immittēns | immittēns | immittentēs | immittentia | |
Genitive | immittentis | immittentis | immittentium | immittentium | |
Dative | immittentī | immittentī | immittentibus | immittentibus | |
Accusative | immittentem | immittēns | immittentēs, immittentīs | immittentia | |
Ablative | immittente, immittentī1 | immittente, immittentī1 | immittentibus | immittentibus | |
Vocative | immittēns | immittēns | immittentēs | immittentia |
1When used purely as an adjective.