aliteracja
See also: aliteracją
Polish
Etymology
Internationalism; possibly borrowed from English alliteration or French allitération,[1] ultimately from Latin ad + litteram.[2] First attested in 1874.[3]
Pronunciation
- IPA(key): /a.li.tɛˈrat͡s.ja/
Audio (file) - Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: a‧li‧te‧rac‧ja
Noun
aliteracja f
- (prosody) alliteration
Declension
Declension of aliteracja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | aliteracja | aliteracje |
| genitive | aliteracji | aliteracji/aliteracyj (archaic) |
| dative | aliteracji | aliteracjom |
| accusative | aliterację | aliteracje |
| instrumental | aliteracją | aliteracjami |
| locative | aliteracji | aliteracjach |
| vocative | aliteracjo | aliteracje |
Derived terms
adjective
- aliteracyjny
References
- Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “aliteracja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- Friedrich Christoph Schlosser (1874) Fr. Kr. Szlossera Dzieje powszechne. T. 5, [Dzieje średniowieczne. 1, Początki średnich wieków od upadku zachodnio-rzymskiego cesarstwa do podziału monarchii Karola Wielkiego za jego następców. 2, Od Karola Wielkiego do początku wojen krzyżowych], page 367
Further reading
- aliteracja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- aliteracja in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “aliteracja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 25