imanar
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /i.maˈna(ʁ)/ [i.maˈna(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /i.maˈna(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /i.maˈna(ʁ)/ [i.maˈna(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /i.maˈna(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /i.mɐˈnaɾ/
Verb
imanar (first-person singular present imano, first-person singular preterite imanei, past participle imanado)
- Alternative form of imantar
Conjugation
Conjugation of imanar (See Appendix:Portuguese verbs)
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) | Second-person (tu) | Third-person (ele / ela / você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | imanar | |||||
Personal | imanar | imanares | imanar | imanarmos | imanardes | imanarem |
Gerund | ||||||
imanando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | imanado | imanados | ||||
Feminine | imanada | imanadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | imano | imanas | imana | imanamos | imanais | imanam |
Imperfect | imanava | imanavas | imanava | imanávamos | imanáveis | imanavam |
Preterite | imanei | imanaste | imanou | imanamos1, imanámos2 | imanastes | imanaram |
Pluperfect | imanara | imanaras | imanara | imanáramos | imanáreis | imanaram |
Future | imanarei | imanarás | imanará | imanaremos | imanareis | imanarão |
Conditional | ||||||
imanaria | imanarias | imanaria | imanaríamos | imanaríeis | imanariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | imane | imanes | imane | imanemos | imaneis | imanem |
Imperfect | imanasse | imanasses | imanasse | imanássemos | imanásseis | imanassem |
Future | imanar | imanares | imanar | imanarmos | imanardes | imanarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | imana | imane | imanemos | imanai | imanem | |
Negative (não) | não imanes | não imane | não imanemos | não imaneis | não imanem |
1Brazil.
2Portugal.
References
- “imanar” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
Spanish
Etymology
From imán + -ar.
Pronunciation
- IPA(key): /imaˈnaɾ/ [i.maˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: i‧ma‧nar
Verb
imanar (first-person singular present imano, first-person singular preterite imané, past participle imanado)
- Alternative form of imantar
Conjugation
Conjugation of imanar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | imanar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | imanando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | imanado | imanada | |||||
plural | imanados | imanadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | imano | imanastú imanásvos | imana | imanamos | imanáis | imanan | |
imperfect | imanaba | imanabas | imanaba | imanábamos | imanabais | imanaban | |
preterite | imané | imanaste | imanó | imanamos | imanasteis | imanaron | |
future | imanaré | imanarás | imanará | imanaremos | imanaréis | imanarán | |
conditional | imanaría | imanarías | imanaría | imanaríamos | imanaríais | imanarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | imane | imanestú imanésvos2 | imane | imanemos | imanéis | imanen | |
imperfect (ra) | imanara | imanaras | imanara | imanáramos | imanarais | imanaran | |
imperfect (se) | imanase | imanases | imanase | imanásemos | imanaseis | imanasen | |
future1 | imanare | imanares | imanare | imanáremos | imanareis | imanaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | imanatú imanávos | imane | imanemos | imanad | imanen | ||
negative | no imanes | no imane | no imanemos | no imanéis | no imanen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Further reading
- “imanar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014