ilustrator
See also: ilustrátor
Polish
Etymology
Borrowed from Latin illūstrātor.
Pronunciation
- IPA(key): /i.lusˈtra.tɔr/
Audio (file) - Rhymes: -atɔr
- Syllabification: i‧lus‧tra‧tor
Noun
ilustrator m pers (feminine ilustratorka)
- illustrator
Declension
Declension of ilustrator
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ilustrator | ilustratorzy |
genitive | ilustratora | ilustratorów |
dative | ilustratorowi | ilustratorom |
accusative | ilustratora | ilustratorów |
instrumental | ilustratorem | ilustratorami |
locative | ilustratorze | ilustratorach |
vocative | ilustratorze | ilustratorzy |
Further reading
- ilustrator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ilustrator in Polish dictionaries at PWN
Romanian
Etymology
From French illustrateur.
Noun
ilustrator m (plural ilustratori)
- illustrator
Declension
Declension of ilustrator
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) ilustrator | ilustratorul | (niște) ilustratori | ilustratorii |
genitive/dative | (unui) ilustrator | ilustratorului | (unor) ilustratori | ilustratorilor |
vocative | ilustratorule | ilustratorilor |
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /ilǔstraːtor/
- Hyphenation: i‧lus‧tra‧tor
Noun
ilùstrātor m (Cyrillic spelling илу̀стра̄тор)
- illustrator
Declension
Declension of ilustrator
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ilustrator | ilustratori |
genitive | ilustratora | ilustratora |
dative | ilustratoru | ilustratorima |
accusative | ilustratora | ilustratore |
vocative | ilustratore | ilustratori |
locative | ilustratoru | ilustratorima |
instrumental | ilustratorom | ilustratorima |