ilmailu
Finnish
Etymology
ilmailla + -u, from ilma (“air”)
Noun
ilmailu
- aviation
Declension
Inflection of ilmailu (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | ilmailu | ilmailut | |
genitive | ilmailun | ilmailujen ilmailuiden ilmailuitten | |
partitive | ilmailua | ilmailuja ilmailuita | |
illative | ilmailuun | ilmailuihin | |
singular | plural | ||
nominative | ilmailu | ilmailut | |
accusative | nom. | ilmailu | ilmailut |
gen. | ilmailun | ||
genitive | ilmailun | ilmailujen ilmailuiden ilmailuitten | |
partitive | ilmailua | ilmailuja ilmailuita | |
inessive | ilmailussa | ilmailuissa | |
elative | ilmailusta | ilmailuista | |
illative | ilmailuun | ilmailuihin | |
adessive | ilmailulla | ilmailuilla | |
ablative | ilmailulta | ilmailuilta | |
allative | ilmailulle | ilmailuille | |
essive | ilmailuna | ilmailuina | |
translative | ilmailuksi | ilmailuiksi | |
instructive | — | ilmailuin | |
abessive | ilmailutta | ilmailuitta | |
comitative | — | ilmailuineen |