illicitus
Latin
Etymology
From in- (“not”) + licitus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ilˈli.ki.tus/, [ɪlˈlɪ.kɪ.tʊs]
Adjective
illicitus (feminine illicita, neuter illicitum); first/second declension
- forbidden, unlawful, illegal, illicit
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | illicitus | illicita | illicitum | illicitī | illicitae | illicita | |
Genitive | illicitī | illicitae | illicitī | illicitōrum | illicitārum | illicitōrum | |
Dative | illicitō | illicitae | illicitō | illicitīs | illicitīs | illicitīs | |
Accusative | illicitum | illicitam | illicitum | illicitōs | illicitās | illicita | |
Ablative | illicitō | illicitā | illicitō | illicitīs | illicitīs | illicitīs | |
Vocative | illicite | illicita | illicitum | illicitī | illicitae | illicita |
Descendants
- English: illicit
- French: illicite
- Portuguese: ilícito
- Spanish: ilícito
References
- illicitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- illicitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette