alimenciarz
Polish
Etymology
From alimenty + -arz. First attested in 1914, but in common usage only as of 1968.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.liˈmɛn.t͡ɕaʂ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛnt͡ɕaʂ
- Syllabification: a‧li‧men‧ciarz
Noun
alimenciarz m pers
- (law, colloquial) paying party
- Synonym: alimentator
- Coordinate term: alimentowany
- ścigać alimenciarza ― to chase (down) the paying party
Declension
Declension of alimenciarz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | alimenciarz | alimenciarze |
| genitive | alimenciarza | alimenciarzy |
| dative | alimenciarzowi | alimenciarzom |
| accusative | alimenciarza | alimenciarzy |
| instrumental | alimenciarzem | alimenciarzami |
| locative | alimenciarzu | alimenciarzach |
| vocative | alimenciarzu | alimenciarze |
Related terms
adjectives
- alimentacyjny
- alimentarny
nouns
- alimentacja
- alimentator
- alimentowany
- alimenty
verb
- alimentować
References
- alimenciarz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
- Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012) Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine], Wydawnictwo PWN
Further reading
- alimenciarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- alimenciarz in Polish dictionaries at PWN