ientatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of ientō
Participle
ientātus m (feminine ientāta, neuter ientātum); first/second declension
- breakfasted
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ientātus | ientāta | ientātum | ientātī | ientātae | ientāta | |
Genitive | ientātī | ientātae | ientātī | ientātōrum | ientātārum | ientātōrum | |
Dative | ientātō | ientātae | ientātō | ientātīs | ientātīs | ientātīs | |
Accusative | ientātum | ientātam | ientātum | ientātōs | ientātās | ientāta | |
Ablative | ientātō | ientātā | ientātō | ientātīs | ientātīs | ientātīs | |
Vocative | ientāte | ientāta | ientātum | ientātī | ientātae | ientāta |