ientans
Latin
Etymology
Present participle of ientō
Participle
ientāns m or f or n (genitive ientantis); third declension
- breakfasting
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ientāns | ientāns | ientantēs | ientantia | |
Genitive | ientantis | ientantis | ientantium | ientantium | |
Dative | ientantī | ientantī | ientantibus | ientantibus | |
Accusative | ientantem | ientāns | ientantēs, ientantīs | ientantia | |
Ablative | ientante, ientantī1 | ientante, ientantī1 | ientantibus | ientantibus | |
Vocative | ientāns | ientāns | ientantēs | ientantia |
1When used purely as an adjective.