iaculans
Latin
Etymology
Present participle of iaculor.
Participle
iaculāns m or f or n (genitive iaculantis); third declension
- throwing
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | iaculāns | iaculāns | iaculantēs | iaculantia | |
Genitive | iaculantis | iaculantis | iaculantium | iaculantium | |
Dative | iaculantī | iaculantī | iaculantibus | iaculantibus | |
Accusative | iaculantem | iaculāns | iaculantēs, iaculantīs | iaculantia | |
Ablative | iaculante, iaculantī1 | iaculante, iaculantī1 | iaculantibus | iaculantibus | |
Vocative | iaculāns | iaculāns | iaculantēs | iaculantia |
1When used purely as an adjective.