hǫrr
See also: horr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *hazwaz
Noun
hǫrr m (genitive hǫrs, dative hǫrvi, plural hǫrvar)
- linen
Inflection
Declension of hǫrr (strong wa-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hǫrr | hǫrrinn | hǫrvar | hǫrvarnir |
accusative | hǫr | hǫrinn | hǫrva | hǫrvana |
dative | hǫrvi | hǫrvinum | hǫrum | hǫrunum |
genitive | hǫrs | hǫrsins | hǫrva | hǫrvanna |
Descendants
- Danish: hør c
- Faroese: hørur m
- Icelandic: hör m