aliansowy
Polish
Etymology
From alians + -owy. First attested in 1793.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.ljanˈsɔ.vɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvɨ
- Syllabification: a‧lian‧so‧wy
Adjective
aliansowy (not comparable)
- (relational, politics) alliance (relationship or agreement among people, groups, or states that have joined together for mutual benefit or to achieve some common purpose)
Declension
Declension of aliansowy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | aliansowy | aliansowe | aliansowa | aliansowi | aliansowe | ||
| genitive | aliansowego | aliansowej | aliansowych | ||||
| dative | aliansowemu | aliansowym | |||||
| accusative | aliansowego | aliansowy | aliansowe | aliansową | aliansowych | aliansowe | |
| instrumental | aliansowym | aliansowymi | |||||
| locative | aliansowej | aliansowych | |||||
Related terms
nouns
- alians
- aliant
- aliantka
References
- Jacques-Bénigne Bossuet (1793) Historya Powszechna Czyli Kontynuacya Jakuba Benigna Bossueta Obiaśniaiąca Porządek, Wzrost Religii i Odmiany Państw. T. 4, cz. 1, Zawieraiąca w sobie znacznieysze przypadki, które się przytrafiły od Roku 1721. aż do Roku 1735, page 285
Further reading
- aliansowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- aliansowy in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807-1814), “aliansowy”, in Słownik języka polskiego
- aliansowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego