hüzün
Turkish
Etymology
From Arabic حُزْن (ḥuzn).
Noun
hüzün (definite accusative hüzünü, plural hüzünler)
- sadness
- melancholy
- gloominess
Declension
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | hüzün | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | hüzünü | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | hüzün | hüzünler | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | hüzünü | hüzünleri | ||||||||||||||||||||||||
Dative | hüzüne | hüzünlere | ||||||||||||||||||||||||
Locative | hüzünde | hüzünlerde | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | hüzünden | hüzünlerden | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | hüzünün | hüzünlerin | ||||||||||||||||||||||||
|