húrjai
Hungarian
Etymology
húr + -jai (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ ˈhuːrjɒji]
- Hyphenation: húr‧jai
Noun
húrjai
- third-person singular multiple-possession possessive of húr
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | húrjai | — |
accusative | húrjait | — |
dative | húrjainak | — |
instrumental | húrjaival | — |
causal-final | húrjaiért | — |
translative | húrjaivá | — |
terminative | húrjaiig | — |
essive-formal | húrjaiként | — |
essive-modal | húrjaiul | — |
inessive | húrjaiban | — |
superessive | húrjain | — |
adessive | húrjainál | — |
illative | húrjaiba | — |
sublative | húrjaira | — |
allative | húrjaihoz | — |
elative | húrjaiból | — |
delative | húrjairól | — |
ablative | húrjaitól | — |
non-attributive possessive - singular | húrjaié | — |
non-attributive possessive - plural | húrjaiéi | — |