hæða
See also: häda
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhaiːða/
- Rhymes: -aiːða
Verb
hæða (weak verb, third-person singular past indicative hæddi, supine hætt)
- to mock, to scoff
Conjugation
hæða — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að hæða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | hætt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | hæðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég hæði | við hæðum | present (nútíð) | ég hæði | við hæðum |
þú hæðir | þið hæðið | þú hæðir | þið hæðið | ||
hann, hún, það hæðir | þeir, þær, þau hæða | hann, hún, það hæði | þeir, þær, þau hæði | ||
past (þátíð) | ég hæddi | við hæddum | past (þátíð) | ég hæddi | við hæddum |
þú hæddir | þið hædduð | þú hæddir | þið hædduð | ||
hann, hún, það hæddi | þeir, þær, þau hæddu | hann, hún, það hæddi | þeir, þær, þau hæddu | ||
imperative (boðháttur) | hæð (þú) | hæðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hæddu | hæðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
hæðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að hæðast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | hæðst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | hæðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég hæðist | við hæðumst | present (nútíð) | ég hæðist | við hæðumst |
þú hæðist | þið hæðist | þú hæðist | þið hæðist | ||
hann, hún, það hæðist | þeir, þær, þau hæðast | hann, hún, það hæðist | þeir, þær, þau hæðist | ||
past (þátíð) | ég hæddist | við hæddumst | past (þátíð) | ég hæddist | við hæddumst |
þú hæddist | þið hæddust | þú hæddist | þið hæddust | ||
hann, hún, það hæddist | þeir, þær, þau hæddust | hann, hún, það hæddist | þeir, þær, þau hæddust | ||
imperative (boðháttur) | hæðst (þú) | hæðist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hæðstu | hæðisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
hæddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | hæddur | hædd | hætt | hæddir | hæddar | hædd | |
accusative (þolfall) | hæddan | hædda | hætt | hædda | hæddar | hædd | |
dative (þágufall) | hæddum | hæddri | hæddu | hæddum | hæddum | hæddum | |
genitive (eignarfall) | hædds | hæddrar | hædds | hæddra | hæddra | hæddra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | hæddi | hædda | hædda | hæddu | hæddu | hæddu | |
accusative (þolfall) | hædda | hæddu | hædda | hæddu | hæddu | hæddu | |
dative (þágufall) | hædda | hæddu | hædda | hæddu | hæddu | hæddu | |
genitive (eignarfall) | hædda | hæddu | hædda | hæddu | hæddu | hæddu |
Related terms
- háð
Noun
hæða
- indefinite genitive plural of hæð