hvæsa
Icelandic
Etymology
From Old Norse hvæsa.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxʷaiːsa/
- IPA(key): /ˈkʰvaiːsa/
- Rhymes: -aiːsa
Verb
hvæsa (weak verb, third-person singular past indicative hvæsti, supine hvæst)
- to hiss
Conjugation
hvæsa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að hvæsa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | hvæst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | hvæsandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég hvæsi | við hvæsum | present (nútíð) | ég hvæsi | við hvæsum |
| þú hvæsir | þið hvæsið | þú hvæsir | þið hvæsið | ||
| hann, hún, það hvæsir | þeir, þær, þau hvæsa | hann, hún, það hvæsi | þeir, þær, þau hvæsi | ||
| past (þátíð) | ég hvæsti | við hvæstum | past (þátíð) | ég hvæsti | við hvæstum |
| þú hvæstir | þið hvæstuð | þú hvæstir | þið hvæstuð | ||
| hann, hún, það hvæsti | þeir, þær, þau hvæstu | hann, hún, það hvæsti | þeir, þær, þau hvæstu | ||
| imperative (boðháttur) | hvæs (þú) | hvæsið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hvæstu | hvæsiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Noun
hvæsa
- indefinite genitive plural of hvæs
Old Norse
Etymology
From Proto-Indo-European *ḱwes-. Compare English wheeze
Verb
hvæsa
- to hiss
Descendants
- Danish: hvæse
- Faroese: hvæsa
- Icelandic: hvæsa
- Norwegian: hvese (Bokmål), kvese (Nynorsk)
- Swedish: väsa (older hväsa)
- Westrobothnian: wees