hungur
Icelandic
Etymology
From the Old Norse hungr, from Proto-Germanic *hunhruz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhuŋkʏr/
Noun
hungur n (genitive singular hungurs, no plural)
- hunger, famine
- Revelation 6-11 (English and Icelandic)
- Og ég sá, og sjá: Bleikur hestur, og sá er á honum sat, hann hét Dauði, og Hel var í för með honum. Þeim var gefið vald yfir fjórða hluta jarðarinnar, til þess að deyða með sverði, með hungri og drepsótt og láta menn farast fyrir villidýrum jarðarinnar.
- I looked, and there before me was a pale horse! Its rider was named Death, and Hades was following close behind him. They were given power over a fourth of the earth to kill by sword, famine and plague, and by the wild beasts of the earth.
- Og ég sá, og sjá: Bleikur hestur, og sá er á honum sat, hann hét Dauði, og Hel var í för með honum. Þeim var gefið vald yfir fjórða hluta jarðarinnar, til þess að deyða með sverði, með hungri og drepsótt og láta menn farast fyrir villidýrum jarðarinnar.
- Revelation 6-11 (English and Icelandic)
Declension
declension of hungur
| m-s1 | singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | hungur | hungurinn |
| accusative | hungur | hungurinn |
| dative | hungri | hungrinum |
| genitive | hungurs | hungursins |
Derived terms
- deyja úr hungri (to starve to death, to die of starvation)