huikentelu
Finnish
Etymology
huikennella + -u
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhui̯kentelu/, [ˈhui̯ke̞nˌt̪e̞lu]
- Rhymes: -elu
- Hyphenation: hui‧ken‧te‧lu
Noun
huikentelu
- dissipation, profligacy, frivolousness
Declension
| Inflection of huikentelu (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | huikentelu | huikentelut | |
| genitive | huikentelun | huikentelujen huikenteluiden huikenteluitten | |
| partitive | huikentelua | huikenteluja huikenteluita | |
| illative | huikenteluun | huikenteluihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | huikentelu | huikentelut | |
| accusative | nom. | huikentelu | huikentelut |
| gen. | huikentelun | ||
| genitive | huikentelun | huikentelujen huikenteluiden huikenteluitten | |
| partitive | huikentelua | huikenteluja huikenteluita | |
| inessive | huikentelussa | huikenteluissa | |
| elative | huikentelusta | huikenteluista | |
| illative | huikenteluun | huikenteluihin | |
| adessive | huikentelulla | huikenteluilla | |
| ablative | huikentelulta | huikenteluilta | |
| allative | huikentelulle | huikenteluille | |
| essive | huikenteluna | huikenteluina | |
| translative | huikenteluksi | huikenteluiksi | |
| instructive | — | huikenteluin | |
| abessive | huikentelutta | huikenteluitta | |
| comitative | — | huikenteluineen | |
| Possessive forms of huikentelu (type palvelu) | ||
|---|---|---|
| possessor | singular | plural |
| 1st person | huikenteluni | huikentelumme |
| 2nd person | huikentelusi | huikentelunne |
| 3rd person | huikentelunsa | |